Ο Λάζαρος. Από τον Σπύρο Δημαρά.

Σάββατο του Λαζάρου σήμερα και μια ευχάριστη έκπληξη μου επιφύλαξαν τα παιδάκια του χωριού μας.

Θόρυβοι από κουδούνια ακούστηκαν στη γειτονιά και φόβος μεγάλος με έπιασε γιατί είχα αφήσει την πόρτα του κήπου ανοιχτή και σκέφτηκα ότι θα μπουν τα πρόβατα μέσα και θα τα κάνουν λαμπόγυαλο.

Ήταν όμως τα παιδιά μας που βγήκαν για να πουν τον Λάζαρο.

Ήταν πολλά χρόνια που δεν ερχότανε κανένας στο σπίτι Σάββατο του Λαζάρου για να πει τα κάλαντα.

Όρμισε όλη η ζωντάνια στο σπίτι κρατώντας κουδούνια και κυπριά και μας είπαν τα κάλαντα και μας έδωσαν μια νότα χαράς και αισιοδοξίας.

Συγχαρητήρια στις μαμάδες που έψαξαν και βρήκαν τα λόγια για τον Λάζαρο.

Και να βρεις τα λόγια ας υποθέσουμε ότι είναι σχετικά εύκολο.

Το να μάθεις τα λόγια σε παιδιά 5-8 χρονών πιστεύω ότι είναι κατόρθωμα.

Μπράβο τους!

Αργότερα επισκέφτηκα τον...

Ηλία τον Καρβούνη και έμαθα ένα σωρό πράγματα για τον Λάζαρο, τα οποία και σας μεταφέρω.

Εδώ τα κάλαντα τα έλεγαν τα αγόρια σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ελλάδα που τα λένε κυρίως κοπέλες οι επονομαζόμενες και Λαζαρίνες.

Σε κάθε σπίτι που πήγαιναν έλεγαν και διαφορετικά λόγια.

 Άλλα σε σπίτι με ξενιτεμένο, άλλα σε σπίτι με μοναχογιό ή μοναχοκόρη, διαφορετικά σε νιόπαντρους ή σε σπίτι λυπημένο.

Στην Μαρία του Μπλη έλεγαν τον Λάζαρο που ξεκίναγε με το "Σήμερα μαύρος ουρανός, σήμερα μαύρη μέρα" και επειδή η Μαρία ήξερε όλα τα λόγια, σαν κόρη παππά, (Παπαφίλιππας), τους διόρθωνε και τους έβαζε να τα πούνε από την αρχή μέχρι να τα πούνε σωστά .

Και ενώ εγώ έπινα το νιοστό τσίπουρο ο Ηλίας προσπάθησε να θυμηθεί στίχους από Λάζαρους.

Και παρότι πέρασαν εξήντα χρόνια από τότε κάτι θυμήθηκε και σας τα μεταφέρω.

Σε σπίτι με μοναχοκόρη έλεγαν

Κυρά μου τη θυγατέρα σου

Κυρά μου την ακριβή σου

Την έλουζες την χτένιζες

Στα σύννεφα την κρύβεις

Τα σύννεφα εσπάραξαν εφάνει η κόρη μέσα

Φανήκαν τα σγουρά μαλλιά

Και οι ξανθές κοτσίδες

Παππάς την είδε έφριξε

Διάκος αλησμονήθη

Την είδε και ο πραματευτής

Παίρνει λιποθυμάει

Σήκω καλέ πραματευτή

Γαμπρό θε να σε κάνω

Γαμπρό στη θυγατέρα μου

Γαμπρό στην ακριβή μου

Σε περίπτωση που πήγαιναν σε σπίτι με μικρό έλεγαν τα κάλαντα του μικρούτσικου.

Μωρέ μωρέ μικρούτσικε και γαϊτανοζωμένε

Που σε γεννούσε η μάνα σου και σε καρδοπονούσε

Και εγώ στη θύρα στέκομαι Θεό παρακαλούσα

Κύρη να γίνεις Βασιλιάς Κύρη να γίνεις Ρήγας

Να γίνεις κι αρχοντόπουλο με τους πολλούς παράδες

Είμαι σίγουρος ότι τις επόμενες μέρες θα θυμηθεί και άλλα που με πρώτη ευκαιρία θα σας τα γράψω.

Αν κάποιος ξέρει κάτι ανάλογο θα τον παρακαλούσα να με ενημερώσει για να τα γράψουμε για να τα θυμηθούν οι παλιότεροι και να τα μάθουμε εμείς που δεν τα ξέρουμε.

Και πριν αλέκτωρ….. εμφανίστηκε η Σοφία του Δάμου και μου είπε άλλους δυο Λάζαρους.

Ήρθεν ο Λάζαρος ήρθαν τα βάγια

Ήρθε και ο Χριστός από την Καισαρεία

Χριστέ μου ποιος σε σταύρωσε. Οι άνομοι Εβραίοι

Στον Οβριό επήγαιναν περόνια για να φτιάσουν

Αυτοί του λένε τέσσερα και αυτός βαρεί και φτιάνει πέντε

Εσύ Οβριέ που τάφτιασες εσύ να διατάζεις

Εγώ ο μαύρος τάφτιαξα εγώ θα διατάξω

Τα δυό τα δυό στα πόδια του

Και τ άλλα δυό στα χέρια

Το πέμπτο να ναι στην καρδιά να στάξει αίμα και νερό

Να πληγωθεί η καρδιά του

Σ' αυτά τα σπίτια τα ψηλά τα μαρμαροφτιαγμένα

Εδώ κοιμάται ο νούτσικος με την περδικοπούλα

Στα γόνατα την είχε στα μάτια την κοιτάζει

Κόρη μου δεν είσαι έμορφη δεν είσαι μαυρομάτα

Να πας στην πόλη για γυαλί στην ξενιτιά για χτένι

Να χτενιστείς να γυαλιστείς να βγεις στο μεσοχώρι

Να κάνεις τον Πρωτόπαπα να ρίξει το ευχέλαιο

Καλή Ανάσταση σε όλους

Φιλικά

Σπύρος Δημαράς