Οι συγχωνεύσεις τραπεζών δεν δημιουργούν απλώς χρηματοπιστωτικά μεγαθήρια, που εξ ορισμού έχουν αυξημένη ισχύ την οποία θα την πληρώσουν δανειολήπτες και ανάπτυξη, παράλληλα αποβλέπουν άμεσα σε μείωση του αριθμού των απασχολούμενων και επιδείνωση των εργασιακών σχέσεων. Την ίδια στιγμή επιδιώκεται να ενταχθούν και τα ταμεία υγείας των τραπεζοϋπαλλήλων στον ΕΟΠΥΥ, γι’ αυτό ο κλάδος βρίσκεται σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Πέρασαν τρεις... εβδομάδες από τη δημόσια ανακοίνωση της πρότασης εξαγοράς της Eurobank από την Εθνική Τράπεζα. Πρόταση που έγινε δεκτή με διθυράμβους, αφού οι κινήσεις συγκέντρωσης του τραπεζικού κεφαλαίου, με εμπλοκή και του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, οδηγούν στο σχηματισμό ενός κλειστού ολιγοπωλίου, ταγμένου να εξυπηρετεί τους σχεδιασμούς της τρόικας και τα συμφέροντα του εγχώριου και διεθνούς κεφαλαίου, όπως και των πιστωτών της χώρας. Γεγονός που επιτείνει την αναγκαιότητα για υπαγωγή του τραπεζικού συστήματος σε πλήρη δημόσιο, κοινωνικό και εργατικό έλεγχο, ώστε αντίθετα με τα παραπάνω, να εξυπηρετούνται τα συμφέροντα της κοινωνίας και οι αναπτυξιακές ανάγκες της χώρας.
Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει, ότι το μάρμαρο των συγχωνεύσεων και εξαγορών, εκτός από τους δανειολήπτες, καλούνται πάντα να το πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Με απολύσεις, απαλλοτρίωση δικαιωμάτων και υποβάθμιση εργασιακών σχέσεων. Προοπτική που ενισχύεται από την ανατροπή του νομοθετικού πλαισίου προστασίας των εργαζομένων, με τις καθοριστικές παρεμβάσεις στο εργατικό δίκαιο, τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, και τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας.
Η αλληοεπικάλυψη οδηγεί σε απολύσεις
Θέσεις εργασίας: Με 925 καταστήματα και κοντά 20.000 εργαζόμενους στο ενοποιημένο σχήμα, η διοίκηση θα επιδιώξει «οικονομίες κλίμακας». Είναι τέτοια η αλληλοεπικάλυψη της δραστηριότητας των δυο τραπεζών, που αναμένονται σημαντικές κινήσεις συγκέντρωσης. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 20% των καταστημάτων θα κλείσει, ενώ αντίστοιχα θα επιχειρηθεί συρρίκνωση των κεντρικών υπηρεσιών.
Υπολογίζεται, ότι 3 - 4.000 θέσεις εργασίας θα χαθούν, όταν η λειτουργική συγχώνευση ολοκληρωθεί. Αν συνυπολογιστεί ότι ο αριθμός των εργαζόμενων που δικαιούνται συνταξιοδότηση μέσα στην επόμενη 3ετία ανέρχεται περίπου στις 2.500, τότε υπάρχει ένα κενό προς κάλυψη, με διάφορα ενδεχόμενα ανοιχτά.
Το δεδομένο είναι ότι βρίσκονται σε ισχύ επιχειρησιακές συμβάσεις στις δύο τράπεζες, που προβλέπουν διασφάλιση των θέσεων εργασίας, στη Eurobank μέχρι τον Ιούνιο 2013 και στην ΕΤΕ μέχρι τον Αύγουστο 2015. Δεν γίνεται, όμως, αναφορά σε θέσεις πλήρους απασχόλησης, κάτι που ενδεχομένως δίνει το δικαίωμα στην εργοδοσία να προχωρήσει σε εκ περιτροπής εργασία ή σε εφεδρείες.
Δεν μπορεί, επομένως, να αποκλειστεί ως ενδεχόμενο ένας αριθμός απολύσεων, οι οποίες αν γίνουν για τεχνοοικονομικούς λόγους, θα γίνουν υποχρεωτικά με κοινωνικά κριτήρια, και θα πλήξουν κυρίως νέο ηλικιακά προσωπικό χωρίς οικογενειακές υποχρεώσεις.
Τέλος, ιδιαίτερα στην Εθνική, απασχολείται σημαντικός αριθμός προσωπικού με άλλες εργασιακές σχέσεις (ενοικιασμένοι-δανεισμένοι). Προσωπικό που αντιμετωπίζει σχέσεις εκμετάλλευσης και έχει μειωμένα δικαιώματα και προστασία. Ενδεχομένως κάποιος αριθμός και από αυτό το προσωπικό να αποτελέσει στόχο.
Προς το ατομοκεντρικό μοντέλο;
Εργασιακές σχέσεις: Στις δύο τράπεζες εφαρμόζονται διαφορετικά μοντέλα εργασιακών σχέσεων. Κοινή βάση είναι η κλαδική ΣΣΕ, αλλά στην Εθνική υπάρχει ρυθμισμένο πλέγμα εργασιακών σχέσεων με κανονισμό εργασίας, επιχειρησιακές ΣΣΕ και σύστημα αξιολόγησης, ενώ στη Eurobank ακολουθείται ατομοκεντρικό μοντέλο, με «μαξιλάρι» την κλαδική σύμβαση.
Βασική διεκδίκησή μας αποτελεί η ένταξη όλου του προσωπικού στον κανονισμό εργασίας της ΕΤΕ. Ειδάλλως θα οδηγηθούμε σε ένα καθεστώς με εργαζόμενους τουλάχιστον δύο ταχυτήτων. Κάτι που θα προκαλέσει όρους εσωτερικού ντάμπιγκ και συνολική πίεση στα δικαιώματα όλων.
Αδιευκρίνιστες παραμένουν οι συνέπειες στη ζωή ενός τμήματος του προσωπικού, που, λόγω της συγκέντρωσης εργασιών, μπορεί να βρεθεί ξαφνικά αντιμέτωπο με ανατροπή του προγραμματισμού καριέρας, απότομη αλλαγή του εργασιακού περιβάλλοντος και αντικειμένου, ακόμη και με υποχρεωτικές μετακινήσεις εκτός τόπου διαμονής.
Σε όλα αυτά προστίθεται και η πίεση που θα δεχθεί ο κλάδος το επόμενο διάστημα για αλλαγές στα ζητήματα που καθορίζονται από την κλαδική σύμβαση, όπως ενδεχομένως το ωράριο εργασίας, το μειωμένο ωράριο των μητέρων, αλλά και συγκεκριμένα επιδόματα. Πίεση που θα λάβει χαρακτήρα εκβιασμού, αφού το δεύτερο μνημόνιο επέβαλε την υποχρεωτική λήξη της κλαδικής συλλογικής σύμβασης, το Φλεβάρη του 2013, με εναλλακτική προοπτική, αν δεν διεκδικηθεί αποφασιστικά και αποτελεσματικά νέα σύμβαση, να είναι είτε σημαντική υποβάθμιση ή ολοκληρωτική διάλυση των θεσμικών κατακτήσεων του κλάδου.
Τα υγιή ταμεία στο χρεοκοπημένο ΕΟΠΥΥ;
Ασφαλιστικά δικαιώματα: Στην επικαιρότητα βρίσκεται ο αγώνας του κλάδου –ήδη έγιναν δύο 24ωρες απεργίες– για μη υπαγωγή των Ταμείων Υγείας στον ΕΟΠΥΥ, αφού τα εν λόγω ταμεία δεν επιβαρύνουν ούτε με ένα ευρώ τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι τραπεζίτες, όμως, θέλουν να απαλλαγούν από τις υψηλότερες εισφορές που καταβάλουν στα ταμεία αυτά, σε σχέση με τις εισφορές που προβλέπονται για τον ΕΟΠΥΥ.
Αίτημα της δικής μας πλευράς είναι η ασφάλιση όλων των εργαζομένων του νέου ομίλου στο ΤΥΠΕΤ, το αυτοδιαχειριζόμενο Ταμείο Υγείας των εργαζομένων στην ΕΤΕ. Κάτι που ενισχύει τη βιώσιμη προοπτική του και διασφαλίζει το επίπεδο παροχών του. Επιπλέον, ως αριστερή συνδικαλιστική παρέμβαση επιμένουμε στην άποψη ότι οι φορείς υγείας πρέπει να είναι αυτοδιαχειριζόμενοι υπό τη διοίκηση των εργαζόμενων.
Επιδιώκουμε να μην υπάρχουν εργαζόμενοι πολλών ταχυτήτων σε ό,τι αφορά τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα (υγεία, επικούρηση, εφάπαξ). Με υποχρέωση, ασφαλώς, του εργοδότη να διασφαλίζει τις αντίστοιχες παροχές, αφού ο συνεχής, εδώ και μια δεκαετία, περιορισμός των θέσεων εργασίας, όπως και το πρόσφατο «κούρεμα» των αποθεματικών, προκαλεί σημαντικό πλήγμα στη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων. Και όχι με δική μας ευθύνη...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου